شهید حسن نوابی

فرمانده­ ی دلیر گردان فتح از لشکر امام حسن مجتبی (ع)

زندگی نامه

     فـرمانده­ ی شهید گردان فتـح، « حسن نوابی » در هفـتم فـروردین۱۳۴۲، در روستای ( انگشته از توابع شهرسـتان بروجرد ) در خـانواده­ای مذهـبی چشم به جـهان گشود. پدرش « اسـدالله»  و مـادرش « سارا » نام داشت.

    شهید حسن نوابی تحصیلات ابتدایی را در همان روستای زادگاهش به اتمام رساند و تحصیلات راهنمایی و دبیرستان را در شهر بروجرد و در دبیرستان امام (ره) ـ تا مقطع دوم دبیرستان ـ ادامه داد و با شروع جنگ تحمیلی تحصیلات خود را رها کرده و به عنوان نیروی بسیجی ثبت نام و برای دفاع از مملکت اسلامی و کشورش به جبهه­های نبرد حق علیه باطل شتافت که  در عملیات « فکه» از ناحیه دست مجروح شد . 

  بعد از استراحتی کوتاه و گذراندن دوران مداوا آرام نگرفت و مجدد به جبهه­های نبرد حق علیه باطل بازگشت و در سال 1361 به عضویت رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد .

شهید حسن نوابی در سی­ام دی ماه ۱۳۶۵ ، با سمت فرمانده­ی گردان در ( شلمچه ) بر اثر اصابت تیر مستقیم دشمن بعثی به سینه ، به درجه­ی رفیع شهادت نایل گردید .  

   مزار این شهید والا مقام در شهرستان زادگاهش و شهر بروجرد و در گلزار شهدا ،  در کنار همسنگرانِ شجاع­اش واقع است.

متن زیر مقاله ای است

به قلم سردار رشید هميشه در سنگر پاسدار شهيد اسلام        شهید حسن نوابی

هر چه پيش آيد خوش آيد ، سينه را كردم سپر

با شهادت دين خود را مي­كنم كامل ، حسـين (ع)

بسم الله الرحمن الرحيم

خط شکن کیست ؟

جهاد دري است از درهاي بهشت كه مخصوص اولياء ويژه­ی خداوند است .

اين كلام علي (ع) كه در نهج البلاغه مي­درخشد

گوياي بسي رازهاست .

جهاد دري است،

لابد شهري از عشق و ايمان از معنويت و قرب به خداوند هست كه درِ ورودي آن پيكار در راه خداوند است.

باب الفتح الله لخاصه اولياء .

عبور از درب ورود به بلده­ی طيبه­ی قربِ خداوند ، كليدي مي­خواهد از ايثار، وارستگي، حُرّيت، از خودگذشتگي، خداخواهي و شهادت­طلبي ،

كسي مي­تواند از اين خط عبور كند كه از خاكريز خود گذشته باشد.

 فتح قلعه­هاي خودپرستي و خودخواهي و عافيت­جويي و رفاه­طلبي و علاقه­ی به زندگي و ترس از مرگ و محبت به مال و مقام و جاذبه­ی شهرت و شهوت و شكم و عشق به دنيا ؛ نيروي عظيمی از اخلاص و ايثار و فناء در راه ( بقاء ) را مي­طلبد.

كه قهرمان واقعي كسي است كه در اين ميدان چيره گردد .

اين حصارهاي شيطاني و نفساني متعدّد، مانع گشودن درِ جهاد  و ورود  به شهر شهيدان است .

رزمنده­ی اسلام بايد اين خيبرهاي ابليس نشين را فتح كند

بايد اين قلعه­ها را كه كمين گاهِ دلِ دنيازدگان و پناهگاه نفس وسوسه­گر است با كليد عشق به شهادت بگشاید .

شب حمله، شب شكستن اين خط است ،

پيش از شكستن خط دشمن،

شب حمله، شب بريدن اين سيم­هاي خاردار است

با انبردست ايثار و شهادت­طلبي و خداجويي .

شب حمله شب شكستن آيينه­هايست كه فقـط جلـوه­هاي فــريباي زندگي را به مـا مي­نماياند .

آن كس كه در اين ميدان ناتوان باشد در جبهه­ی جنوب و غرب هم ناتوان است .

آن كس كه نتواند بر نفس غلبه كند ، نمي­تواند فاتح  فاو  و قهرمان مهران شود.

آن كس كه در پيچ و خم جهاد با نفس و نشيب و فراز غلبه بر خودخواهي­ها و دنياطلبي­ها گرفتار است ،

چگونه مي­تواند از پيچ و خم منطقه­ی عملياتي ،

از شيارهاي كوهستان­هاي جبهه  ،

از پستي و بلندي­هاي ميدان عمل

و از ارتفاعات چند هزار متري و تپه­هاي استراتژيك بگذرد؟

ميداني هولناك در متن دل رزمنده است،

چه كسي مي­تواند مبارزه كند؟

چه كسي مرد ميدان جهاد است؟

چه كسي حاضر است جان ببازد ؟

بي شك آنكه از خويش گذشته باشد .

بايد نفس را به زير پا گذاشت تا با قامتي بلند به نظاره افق­هاي دور دست ايستاد .

بايد تن را نردبان معراج ساخت .

بايد بدن را جانشين حركت و پرواز روح كرد .

آن كس كه خود را بخواهد ، خدا را نخواهد طلبيد ،

و آن كس که عشق به خدا و رضاي او را نداشته باشد ، در ميدان خطر و معركه­ی فداكردن جان و ايثار هستي و عندالموجود ، گام­هايش لرزان خواهد بود .

آن كس كه به زندگي دل بسته باشد،  شهادت طلب نيست .

آن كس كه بر محبت پدر و مادر و زن و فرزند غلبه نكند ،

آن کس كه بر جاذبه­ی خانه و فاميل و درآمد و پس انداز فائق نشود .

آن كس كه اسير ماشين و موتور و دكه و پاساژ ... باشد ،

آن كس كه از وابستگي به دوست و پُست مقام و قيافه آرايي و شيك پوشي و خور و خواب و رفاه و آسايش و استراحت و... رها شده باشد ،

آن کس كه از قيد اين تعلّقات و از رنگ اين تمنيّات آزاد نشود و بر اين­ها غالب نشود

بر صداميان متجاوز هم غالب نخواهد شد .

زيرا اين تعلقات هر كدام صدام­هاي دروني هستند كه صدها دام براي اسارت جان و روان گسترده­اند.

آن كس كه اسير خويشتن است اسير دشمن هم است

زيرا نفس دشمن نيرومند است ، جا گرفته در درون و كمين كرده در خانه­ی دل است .

در شب حمله ، قبل از درگيري با عراقي­ها و بعثی­ها ، درگيري با خود است .

چه كسي مرد اين ميدان و قهرمان اين رزم است ؟

خود خواه يا خداخواه است ؟

شدايد مبارزه و قتال ، ديده­ی رزمنده­ی ضعيف­النفس ، كه خودساخته و مُهذَّب نيست  ، را ضعيف مي­كند .

رزمنده­ی جبهه ، پيش از برخورد با سپاه دشمن ، با انبوهي از وسوسه­ها ممكن است برخورد كند.

پيكارجوي مسلح ، پيش از عبور از ميدان مين ، با دام­هاي ابليسي كه در پيش پاي او ، گسترده است ،  مواجه مي­شود . !

برود يا بماند ؟

چه خواهد شد ؟

هريك از اين­ها يک خاكريز است که مانع همه­ی لحظات پیش از حمله­ی سراسری است ؛

جدال است ، رفتن یا ماندن آن که وابسته به نفس است.

اما ؛ آزاد مردان چه؟

آنان كه به حُرّيت رسـيده­اند در چشـم­اندازِ جـهادِ خـويش آينده­اي تابناك و ابديتي شكـوهمـند و قربِ حق­تعالي و رفاقت با شهيدان و صديقان را مي­بينند و خـون­نگاران جبهه­ها ، دنيا را به تحـيّر واداشـته­اند .

چشم دنياي امروز به روي صحنه­هاي تجسم ايثار و حماسه ، بسته و كور است .

آري طايران خونين بال جبهه­های نوراني ، ما اهل اين دنيا نيستند .

مرغ باغ ملـكوتم نيم از عـالم خـاك

چند روزي قفسي ساخته­اند از بدنم

شهادت شكستن قفس تن و پر گشودن در دنياي كران ناپيداي ابديت است .

 ارزاني­شان باد اين پرواز

                                                            گوارايشان باد (رزق الهي) ان­شاء الله

                  والسلام

وصیت نامه

شهید حسن نوابی

« وَالَّذينَ جاهَدوا فينا لَنَهدِ يَنَّهُم سُبُلَنا  وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ المُحسِنينَ»

                                                                                    سوره­ی مبارکه­ی العنكبوت آیه ۶۹

و آن­ها که در راه ما (با خلوص نیّت) جهاد کنند ، قطعاً به راه‌های خود، هدایت­شان خواهیم کرد ؛ و خداوند با نیکوکاران است .

درود و سپاس برمعبودی که هرچه او را ستایش کنیم قاصریم . درود بر او که نعمت عظیم انقلاب اسلامی را در شرایطی که می­رفتیم در ضلالت و تباهی فنا شویم به دست مردی توانا و از سلاله­ی پیامبران بر ما عطاء نمود و افتخار بر ما که در این دوره از شکوفایی اسلام حیات داشتیم ، تا بتوانیم به آنچه که بودیم و هستیم برسیم و خویشتن خویش را باز یابیم . ننگ و نفرت بر استکبار جهانی که در هر شرایطی در مقابل اسلام سد درست می­کنند و با وحدت مسلمین نقش بر آب می­شود .

   درود بر دلیر مردانی که راه عشق را خوب شناختند و در این راه گام بزرگی نهاده و تمام بودنشان را تقدیم معشوق نموده­اند و رحمت خدا بر آنان که منتظر صدیق هستند و در عشق انتظار در راه خدا ، ایثار جان و مال می­نمایند .

   سلام خدا بر پدر و مادرانی که لاله­های خود را به کربلاهای خوزستان می­فرستند تا در روز عاشورا حسین علیه­السلام را یاری نمایند و تو ای برادر و خواهر هشدار که دولت عشق می­آید و در راه فلاح باید صبر و استقامت پیشه ساخت . از هیاهو و جنجال­های پوچ دنیوی پرهیز نمود که با یاری خدا و رزم رزمندگان اسلام پیروز نهایی بر کفرِ جهانی نزدیک است . این را مسلمانان غیور لبنان ، فلسطین ، افغانستان و ایران ثابت نموده­اند ،  پس در این شـرایط حساس اسـلام را یاری نمایید و هیـچ هـراسی به دل راه ندهیـد که «  نصرمن الله و فتح القریب » و تو معبود من لبریز از معصیتم در پیشگاه با عظمت معذورم ، شرمنده­ام که در طول زندگی از وظیفه­ام سرپیچی کرده­ام .

   خدایا بر من ببخش و ما هم به رحمت و بخشش تو امیدواریم و سخنی ندارم که با شما امت شهید پرور بگویم . آنچه هست از شهداست که در راه خط امام باشید و در هر شرایط جمهوری اسلامی را یاری نمایید که راه فلاح و رستگاری در آن است و شما خانواده­ی عزیزم را به پیشه ساختن تقوا و صبر و استقامت توصیه می­کنم . « فَاستَقِم کَما اُمِرت » مبادا در سوگ من اشکی بریزید ، زیرا که امام حسین(ع) و یارانش را مظلومانه در کربلا شهید کردند . امیدوارم فرزند کوچکتان را ببخشید و عذر مرا بپذیرید .

   همیشه نسبت به امام و انقلاب اسلامی وفادار باشید . به وظایف شرعی خودتان عمل نمایید و از آنانی که هنوز انقلاب را نشناخته­اند ، می­خواهم که به آغوش اسلام باز گردند و در مسیر انقلاب اسلامی که مسیر الله است قرار گیرند و گرنه خود را در منجلاب ذلت و خفت غرق می­کنند .

   در خاتمه از همه آشنایان و کسانی که حقی بر گردنم دارند ، می خواهم که به بزرگی خود مرا ببخشند . امیدوارم که در پیشگاه خدا رو سپید باشیم .

   خدایا قلب رزمندگان جندالله را و قلب امت حزب­الله را با فتح و زیارت حرم ابا عبدالله سرور و سالار شهیدان  شادمان فرما .

                              والسلام